Πέρα από το δυσκοίλιο και ψυχοβγαλτικό 1-0, αυτό που έχει σημασία είναι να κερδίζουμε ακόμη κι όταν είμαστε μέτριοι. Διότι τις προηγούμενες χρονιές η γκέλα παραμόνευε κάθε αγωνιστική, όπου κι αν παίζαμε, όπως κι αν παίζαμε.
Στα θετικά συγκαταλέγεται σίγουρα η εμφάνιση του Μπιέρσμιρ (στην φυσική του θέση επιτέλους...). Σωστές τοποθετήσεις, γρήγορες επεμβάσεις, αρκετά καλή κυκλοφορία της μπάλας και πάνω απ' όλα χωρίς κραυγαλέα λάθη αλά vyntras. Βέβαια στην συνένετευξη τύπου ο προπονητής μας δεν άντεξε να μην ξεστομίσει την μαλακία του: "Ο Λουκάς θα επανέλεθει δυνατός", μας είπε... Τον αράπη κι αν τον πλύνεις, το σαπούνι σου χαλάς τελικά... Είναι σαν να λέει στον Σουηδό, "παίξεις δεν παίξεις καλά, στα τέτοια μου. Εγώ τον vyntras θα βάζω".
Το κέντρο μας με Κατσουράνη και Σίλβα αρκετά καλό με λιγοστές λανθασμένες μεταβιβάσεις.
Πολύ καλά τα πήγε κι ο Δάρλας στα αριστερά (η ευχάριστη έκπληξη της φετινής ομάδας), εν αντιθέσει με τον Γκάμπριελ, από τον οποίο ακόμη αναμένουμε ένα καλό παιχνίδι... Τι θα γίνει ρε άνθρωπε, θα παίξεις επιτέλους λίγη μπάλα;
Λέτο και Σαλπιγγίδης ήτανε κάπως πεσμένοι, χωρίς βέβαια να είναι αρνητικοί. Ο δε Χριστοδουλόπουλος σχετικά καλός, πιστώνεται την ασίστ στο γκολ.
Ο Σισέ είχε ένα πολύ καλό σουτ, γενικά είναι κινητικός, τρέχει και ζητάει συνεχώς την μπάλα, αλλά θα πρέπει να γκρινιάζει λιγότερο.
Όμως αυτός που σίγουρα μας κέρδισε ήτανε ο Νίνης. Ο μικρός μπηκε μέσα αποφασισμένος, έβγαλε μερικές εκπληκτικές πάσες, έδειξε την εκρηκτικότητά του (άμα βρει χώρο μπροστά του είναι φόβος και τρόμος για τους αντιπάλους) και έδειξε στον Τεν Κάτε πως είναι ίσως ο καλύτερος παίχτης που έχουμε στο να φτιάχνει παιχνίδι και να δίνει την μπάλα με την μία. Δεν είναι τυχαίο πως με την είσοδό του ανέβασε αποδοση αυτομάτως κι ο Σισέ. Ο Νίνης θέλει παιχνίδια. Ενενηντάλεπτα, όχι εικοσάλεπτα. Το ακούς ρε Τεν Κάτε; Οι παίχτες ψήνονται στα επίσημα παιχνίδια, όχι στις προπονήσεις...